Tor Project, Inc. stał się organizacją non-profit 501(c)(3) w 2006 r., ale idea „rutingu cebuli” zaczęła się w połowie lat 90. XX wieku.

Tak jak użytkownicy Tora, programiści, badacze i założyciele, którzy umożliwili stworzenie Tora, to zróżnicowana grupa ludzi. Ale wszyscy ludzie, którzy byli zaangażowani w Tor są zjednoczeni wspólnym przekonaniem: użytkownicy Internetu powinni mieć prywatny dostęp do nieocenzurowanej sieci.

W latach 1990-tych, brak bezpieczeństwa w internecie i jego zdolności do śledzenia i nadzorowania stawał się coraz bardziej oczywisty, a w 1995 roku David Goldschlag, Mike Reed i Paul Syverson z Laboratorium Badań Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (U.S. Naval Research Lab - NRL) zadawali sobie pytanie, czy istnieje sposób stworzenia połączeń internetowych, które nie ujawniają, z kim kto rozmawia, nawet komuś monitorującym sieć. Ich odpowiedzią było stworzenie i wdrożenie pierwszych projektów badawczych i prototypów routingu cebulowego.

Celem routingu cebulowego był sposób na korzystanie z internetu przy jak największej prywatności, a pomysł polegał na kierowaniu ruchu przez wiele serwerów i szyfrowaniu go na każdym etapie. To wciąż proste wyjaśnienie, jak działa Tor.

Na początku 2000 roku, Roger Dingledine, absolwent Massachusetts Institute of Technology (MIT), rozpoczął pracę nad projektem NRL dotyczącym routingu cebulowego z Paulem Syversonem. Aby odróżnić tę oryginalną pracę w NRL od innych działań związanych z routingiem cebulowym, które zaczęły pojawiać się gdzie indziej, Roger nazwał projekt Tor, który oznaczał The Onion Routing. Wkrótce potem do projektu dołączył Nick Mathewson, kolega z klasy Rogera z MIT.

Od samego początku w latach 90. routing cebulowy był tworzony w oparciu o zdecentralizowaną sieć. Sieć musiała być obsługiwana przez podmioty o różnych zainteresowaniach i założeniach zaufania, a oprogramowanie musiało być bezpłatne i otwarte, aby zmaksymalizować przejrzystość i decentralizację. Dlatego w październiku 2002 roku, kiedy sieć Tor została początkowo uruchomiona, jej kod został wydany na licencji wolnego i otwartego oprogramowania. Do końca 2003 r. Sieć miała około tuzina węzłów wolontariuszy, głównie w USA, a także jeden w Niemczech.

Uznając korzyści płynące z praw autorskich dla Tor, Electronic Frontier Foundation (EFF) rozpoczęła finansowanie prac Rogera i Nicka nad Torem w 2004 roku. W 2006, Tor Project, Inc., organizacja non-profit 501(c)(3) została założona w celu utrzymywania rozwoju Tora.

W 2007 roku organizacja rozpoczęła tworzenie mostków do sieci Tor w celu rozwiązania kwestii cenzury, takich jak konieczność obejścia rządowych zapór ogniowych, aby umożliwić użytkownikom dostęp do otwartej sieci.

Tor zaczął zdobywać popularność wśród aktywistów i użytkowników zainteresowanych prywatnością, ale nadal było to trudne dla mniej doświadczonych technicznie ludzi do wykorzystania, więc począwszy od 2005 roku rozpoczął się rozwój narzędzi wykraczających poza serwer proxy Tor. Rozwój Przeglądarki Tor rozpoczął się w 2008.

Dzięki temu, że Przeglądarka Tor uczyniła Tora bardziej dostępnym dla codziennych użytkowników internetu i aktywistów, Tor był pomocniczym narzędziem podczas Arabskiej Wiosny, która rozpoczęła się pod koniec 2010 roku. Nie tylko chronił tożsamość ludzi w Internecie, ale także pozwolił im na dostęp do krytycznych zasobów, mediów społecznościowych i stron internetowych, które zostały zablokowane.

Potrzeba narzędzi chroniących przed masową inwigilacją stała się głównym problemem dzięki odkryciom Snowdena w 2013 r.. Tor był nie tylko narzędziem do nagłaśniania nielegalnych działań przez Snowdena, ale również treść dokumentów potwierdziła zapewnienia, że w tamtym czasie Tor nie mógł zostać złamany.

Świadomość ludzi w zakresie śledzenia, nadzoru i cenzury mogła wzrosnąć, ale tak samo powszechność tych przeszkód w wolności internetu. Dziś sieć ma tysiące przekaźników prowadzonych przez wolontariuszy i miliony użytkowników na całym świecie. I to właśnie ta różnorodność sprawia, że użytkownicy Tora są bezpieczni.

My, w Tor Project, codziennie walczymy o to, aby każdy miał prywatny dostęp do nieocenzurowanego Internetu, a Tor stał się najsilniejszym na świecie narzędziem do ochrony prywatności i wolności online.

Ale Tor to coś więcej niż tylko oprogramowanie. Jest to praca stworzona z miłości, przez międzynarodowa społeczność ludzi poświęconych prawom człowieka. Tor Project jest mocno zaangażowany na rzecz przejrzystości i bezpieczeństwa jego użytkowników.